Fruitbomen, zoals appels en peren, worden doorgaans regelmatig gesnoeid. Maar wat als je deze bomen niet snoeit? Blijven ze dan ook gezond? Geven ze dan ook gewoon fruit? Ontdek het zelf.
Hier en op een aantal andere plekken in het Irenebos staan nooit gesnoeide fruitbomen aangeplant. Bomen van gemiddeld tien jaar oud die altijd hebben mogen groeien, zoals fruitbomen dat van nature doen.
Op deze plek staan twee appels en twee peren: Grand Royal Jubilee is eigenlijk de verzamelnaam voor een aantal appelrassen met gele schil, afkomstig uit Engeland. De friszure appeltje blijven stevig na het koken, wat handig is wanneer de appel op gebak wordt gebruikt. De Kruidenierspeer is vernoemd naar de Rotterdamse fruithandelaar Kruidenier. Dit is één van de vroegste peren. Helaas zijn de vruchten niet lang te bewaren. Een week na de pluk worden de peren melig. De Swaanappel is een mooie, middelgrote hand- en moesappel, met zacht, lichtzoet vruchtvlees. De geurige appels zijn vanaf begin september plukrijp, vanaf half oktober eetbaar en kunnen tot januari bewaard worden. Minister Dr. Lucius is een grote peer met een kruidige en sappig frisse smaak, die rond 1880 in Duitsland ontstaan peer is.
"Snoeien doet groeien", luidt een oude kwekerswijsheid. Zeker in de commerciële teelt worden fruitbomen volgens strakke inzichten gesnoeid. Het idee is dat de bomen een open kroon met voldoende licht en lucht hebben. "Je moet er je hoed doorheen kunnen gooien", zeggen fruittelers. Daarnaast is snoei belangrijk voor de verwerking. Tijd is geld. Telers willen daarom lage bomen die eenvoudig te verzorgen en te oogsten zijn. Dus geen ouderwetse hoogstammen waar het fruit met behulp van een ladder geplukt moet worden, maar lage, compacte boompjes waar je zonder hulpmiddelen als ladders eenvoudig bij kunt.
